Het Amsterdamse zeemanshuis werd opgericht in het jaar 1858. Strategisch gelegen aan het Oosterdok waar toenmaals de koopvaardijschepen lagen. Voor de zeelieden aan boord van de zeil- en stoomschepen was dit een belangrijke gebeurtenis. Verlieten zij na vele maanden, soms zelfs jaren, hun schip dan was dit de place to be. Tijdens hun verlof – de periode tussen twee schepen in – konden ze hier verblijven. En een ding wisten ze zeker: het zeemanshuis was betrouwbaar! De slaapkamers waren sober en schoon; de maaltijden eenvoudig doch goed. Geen wonder dat het opvallende huis aan het Kadijksplein snel aan populariteit won. Stukken beter dan de ordinaire logementshuizen elders in het centrum. Immers, daar was het de bazen vooral om het geld van de zeeman te doen en niet zozeer aan zijn welzijn. Dat de diensten van het zeemanshuis toenamen lag voor de hand. De zeeman gaf er zijn geld in beheer, leende er boeken en volgde er cursussen.
Maar de tijd veranderde. Zo verdwenen de schepen uit het centrum van de stad. Eerst naar de kunstmatige eilanden aan de oostkant van Amsterdam en later naar het westen. Richting zee, richting Ijmuiden. Uiteraard verhuisde het zeemanshuis mee. Eerst naar een locatie in de Coenhaven en in september 1995 naar de Suezhaven in het westelijke havengebied. Een perfecte locatie, precies tussen de oude en de nieuwe havens in. Uiteraard veranderden ook haar diensten. Geslapen en uitgebried gegeten wordt er in de tegenwoordige zeemanshuizen niet meer. Zeelieden komen er nu vooral om er wat te ontspannen. Om even weg te zijn van het hectische leven aan boord. Want daarvan mag je wel spreken. Ver verwijderd van het stadscentrum liggen de schepen steeds korter in de haven. Maar toch, een belletje volstaat. Binnen het kwartier is ons busje ter plekke. Vanaf de poort of terminal worden de zeelieden gratis naar het zeemanshuis vervoerd. Aldaar staat hen een groot scala aan diensten ter beschikking. Een gezellige bar, een winkel met van alles en nog wat, telefoonkaarten, een pooltafel, een sfeervolle karaoke-ruimte en niet te vergeten… de wifi. Na maanden zee en isolement is contact met het thuisfront cruciaal. Hoe gaat het thuis. Met vrouw en kinderen. Blijkt alles in orde dan straalt de zeeman. Ach wat, daarvoor doet hij het, daarvoor zit hij aan boord, daarvoor brengt hij dat offer. Om zijn gezin te onderhouden, zijn kinderen een gedegen opleiding te kunnen geven. En niet zelden ook om ouders, een studerende broer of zus een hart onder de riem te kunnen steken.
Dat wij in het zeemanshuis ons petje diep voor hen afnemen spreekt voor zich. Immers, zonder de zeelieden houdt alles op. Dankzij hen puilen onze winkels en supermarkten uit, zijn de tankstations vol, brandt er licht in huis, klinkt er muziek enz, enz, enz. Dat ‘Amsterdam’ zich hiervan bewust is mag blijken uit de verbouwing in het voorjaar van 2021. Alles is vernieuwd, alles is verduurzaamd. Kortom, wij zijn er klaar voor. Klaar voor de toekomst. Maar toch, een ding bleef onveranderd. Onze essentie, dát wat we zijn. Een ‘home away from home’, een gastvrije herberg voor elke zeeman.